İnsanoğlunun hayatı tercihlerine
 bağlıdır, hayatını da bu tercihlerine göre yaşayıp şekillendirir.

Ancak girişte ifade ettiğimin tam
 tersine insanoğlu anne ve babası ile nerede dünyaya geleceğini tercih edemez.

Seçim yapmak, yeğlemek anlamına
 gelen tercih, okula başladığımız andan itibaren hayatımıza yavaş yavaş girmeye
 başlar.

İlk zamanlar tam olarak idrak
 edemediğimiz bu tercih olayında ilkokulu, ortaokulu ve liseyi hangi başarılı
 okulda okuyup tahsil hayatımızı nasıl şekillendireceğimize karar veririz.

Yaptığımız bu tercih de bazen
 ekonomik sorunlar nedeniyle biz insanoğluna istediğimizi elde etmemiz konusunda
 engel olabilir.

Ardından ve işte en önemli
 tercihlerden biri olan yükseköğretim kurumlarından birini tercih edip hangi
 mesleği yapacağımız konusunda karar vermemiz gerekir ki, asıl sıkıntı burada
 yaşanır.

Tahsil hayatı gerek mecburiyetten
 gerekse başarılı olamamaktan dolayı liseden sonra devam ettiremeyenler ise bir
 an önce askere gidip evlenmeyi tercih ederler.

Evlenme konusuna gelince gerek
 kız tarafında, gerekse erkek tarafında güzellik ve yakışıklılık tercih edilse
 de bazen her iki tarafın ekonomik durumları bile göz önüne alınır. İşte bunlar
 herkesin yaşadığı basit tercihlerdir.

Tabii ki tercihler evlenmeyle de
 bitmez. Ardından nerede yaşanılacağı, nerede iş bulunacağı da tercih konuları
 arasındadır.

İşte yazımın ikinci paragrafında
 bahsettiğim konuyla ilişkili ne zaman çocuk sahibi olunacağı konusunda eşler
 arasında zaman tercihi yapılır.

Yine hayatın devamı ile birlikte
 çocukların büyümesi sonrasında bir döngü içerisinde hangi okulda okumaları
 halinde başarılı birer evlat olacaklarına karar verilerek gerekli tercih
 yapılır.

Konuyu fazla uzatmadan kişinin
 emekli olmasına gelip emeklik sonrasında ne yapacağı ve nereye yerleşeceği de
 tercih edilir.

Velhasıl tercihler bir yaşam
 boyunca bizimle beraber olacaktır.

Öyleyse iyi bir yaşam sürüp,
 mutlu, huzurlu ve sağlıklı olmak için her zaman iyi tercihlerle karşılaşalım.

Bir yazımın daha sonuna gelirken
 siz değerli okuyucularıma da iyi ve başarılı tercihler yapmanızı diliyor;
 sağlıklı, mutlu ve huzurlu günler geçirmenizi temenni ederek Allah’a emanet
 ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

Yazmak ve çizmek, özveri isteyen, bilgi gerektiren,
 dışarıdan görüldüğü gibi kolay ve basit bir iş değildir.

Bu nedenledir ki, hem yazmak ve hem çizmek için iyi
 araştırmak, iyi gözlemlemek ve tecrübe sahibi olmak gerekir.

Ben de bundan 40 yıl önce, o zamanlar çocukluk hevesiyle
 başladığım muhabirlik ve gazetecilik serüvenimde gerek özel sektörde, gerekse
 kamuda uzun yıllar yöneticilik ve müdürlük yaptım.

Gazetecilik döneminde çektiğim fotoğrafları tab etmek yani
 basmak için karanlık odayı dahi öğrendim.

Dijital ve ofset sisteme geçilmesiyle birlikte o dönemin
 Macintosh kısa adıyla Mac kullanıcısı bile olarak kendi sayfalarımı kendim
 oluşturdum.

Ardından beş yıl süreyle de imtiyaz sahipliği ve yazı işleri
 müdürlüğünü yaptığım Alternatif Gazetesi’ni çıkararak haberlerin yanı sıra köşe
 yazmaya başladım.

Tüm bu yerel gazetecilik faaliyetlerini yürütürken Anadolu
 Ajansı (AA), Milliyet Haber Ajansı (Mil-Ha), şimdilerde adı Demirören Haber
 Ajansı (DHA) olan Doğan Haber Ajansı ve Hürriyet Haber Ajansı (hha) ilçe
 temsilcilikleri vasıtasıyla binlerce habere imza attım.

Bu yazıma da vesile olan bugün de tam 30 yıl önce yaptığım
 bir habere benim gibi yazarlık da yapan Yeniceli öğretmenimiz Gökhan Sarıbıyık
 vasıtasıyla ulaştım.

O zamanlar ülke gündeminde çokça konu olan şu anda Kale
 Grubu CEO’su ve Yönetim Kurulu Başkanı olan Zeynep Bodur Okyay ve eşi Kale
 Grubu Başkan Yardımcısı Osman Okyay’ın bir hafta süren düğünlerini haber
 yaptığım Milliyet Gazetesi haber kupürü elime geçti.

Milliyet Gazetesi’nde 30 yıl önce yayınlanan “Yedi Gün Yedi
 Gecelik Düğün” başlıklı haber hem beni o günlere geri götürdü, hem de
 duygulandırdı.

&nbsp; 

İşte yazmak ve çizmek… Yazımın başında da belirttiğim gibi
 özveri isteyen, bilgi gerektiren, dışarıdan görüldüğü gibi kolay ve basit bir
 iş değil. Çünkü ben o haber için bir hafta boyunca emek harcamış zaman mefhumu
 olmaksızın çalışmıştım.

Bu çalışmalarımın karşılığını da çalıştığım Çanakkale
 Valiliği, Çanakkale İl Özel İdaresi ve Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi basın
 ve halkla ilişkiler birimlerindeki görevlerim, sonrasında da Sivas Basın İlan
 Kurumu Müdürlüğüm ile Tekirdağ Basın İlan Kurumu Müdürlüğümde tecrübe sahibi
 olarak ifa ettim.

Sonuç itibarıyla yazmak ve çizmek dahil hiçbir iş öyle
 dışarıdan göründüğü gibi kolay değildir ve emek vermek gerekir.

Bir yazımın daha sonuna gelirken siz okuyucularıma sağlıklı
 ve mutlu günler dileyerek Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

Haziran, Temmuz ve Ağustos derken; yaz aylarını da bitirdik
 ve Eylül ayı ile birlikte sonbahara adım attık.

Eylül ayında okulların da açılmasının ardından kış
 hazırlıklarına başlandı. Özellikle köylerde ve kırsal alanlarda, kış hazırlıkları
 için tarhana, bulgur yapımının yanı sıra makarna, erişte, böreklik yufka ve
 gözlemeler de açıldı.

Köy domateslerinin çıkması, kapya biberlerinin de
 kızarmasının ardından domates ve biber salçalarının da yapılmaya başlandığı
 köylerde ve kırsal alanlarda, salçalar şişelenerek kış ayları için hazır hale
 getirildi.

Öte yandan; geceleri hava sıcaklıkların düşmesiyle birlikte
 üşümenin de verdiği tepkiyle bodrum ve ardiye gibi yerlere kaldırılan
 odun-kömür tarzı yakıtlarla hem ısınmak, hem de yemek pişirmek için kullanılan
 maşınga (kuzine), sobalar hem kurumlarından, hem küllerinden temizlenmeye hem
 de boyanmaya başladı.

Maşıngalı ve sobalı evlerde sıcaklığının yanı sıra üzerinde
 ekmek kızartılması, kestane pişirilmesi gibi birçok lezzetlere de ulaşılırken,
 kışın evlere ve dairelere odun-kömür çıkartılması ve küllerin boşaltılması da
 bir hayli sıkıntılı.

Ancak doğalgazlı evler ve daireler ile merkezi sistemle
 ısınan sitelerde bu işlemlere pek rastlanılmazken, tüm evlerde boya badana
 işleri de start aldı.

Tüm bu işlemlerin başlaması ile birlikte yakacak yani
 odun-kömür temini için de yola koyulan aile bireylerini yine bir telaş sardı.

Bu nedenle şimdiden kış temizliklerine başlayan ailelerimize
 ve site sakinlerine kolaylıklar diliyorum.

Kışın da diğer mevsimler gibi sorunsuz ve sıkıntısız geçmesi
 temennisiyle siz değerli okuyucularıma sağlıklı ve mutlu günler dileyerek
 Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

Mücadele; herhangi bir amaca ulaşmak için emek vermek, çok
 çalışmak, pes etmemek ve azimdir. Yaratılışı itibarıyla da biz insanoğlu başta olmak üzere tüm
 canlılar, amaçlarına ulaşmak için uğraşır ve çalışırlar. Yani hangi konuda
 olursa olsun başarı ve istenilen şey mücadele sonrası gelir. Hepimizin “Filenin Sultanları” olarak tanıdığı ve
 adlandırdığımız A Milli Kadın Voleybol Takımımız da, büyük mücadeleler
 sonrasında namağlup olarak 2023 CEV Avrupa Şampiyonası finalinde Sırbistan’ı
 3-2 yenerek Cumhuriyetimizin 100’üncü yılında “Avrupa Şampiyonluğunu” kazandı.Öncesinde de 2023 FIVB Milletler Ligi’nde de finalde Çin’i
 3-1 yenerek tarihinde ilk kez “Milletler Ligi Şampiyonu” olan Türkiye A Milli
 Kadın Voleybol Takımımız bizlere haklı mücadeleleri sonrasında büyük bir gurur
 ve mutluluk yaşatarak Türk spor tarihinde takım sporlarında Avrupa şampiyonu
 olan ilk takım olarak da tarihe geçti.Bu yazım vesilesiyle “Filenin Sultanları” A Milli Kadın
 Voleybol Takımımızı bir kere daha kutluyor ve tebrik ederek “Olimpiyat
 Şampiyonası” elemelerinde başarılar diliyorum.Mücadele konusuna değinmişken sizlere belki sosyal medyadan
 ve ulusal-yerel basından duyduğunuz Edirne ilimizde genç bir kızımızın mücadele
 dolu yaşamından da bahsetmeden geçemeyeceğim.Kanser hastalığını annesinin desteği, azmi, mücadelesi ve
 müzik tutkusu ile yenerek tekrar yürümeye başlayan Edirneli Melis Aracı
 kızımız, geçen yılki Engelli Kamu Personeli Seçme Sınavı'nda (EKPSS) müzik
 alanında “Türkiye Birinciliğini” elde etmişti.Edirneli genç kızımız Melis Aracı, o dönem basına yaptığı
 açıklamada, kanserle uzun süre mücadele ettiğini, sonunda annesinin de
 desteğiyle bu hastalığı yendiğini söylemişti. Kanserin çok zor bir hastalık
 olduğunu, özellikle tedavi sürecinde çok zor zamanlar geçirdiğini vurgulayan
 Aracı, annesinin desteği, piyanoya ve müziğe olan ilgisinin hastalığı yenmesine
 büyük katkı sağladığını da ifade etmişti.Aracı, son ameliyatın ardından geçici felç olduğunu, 3 ay
 yoğun bakımda kaldığını aktararak, "Uzun süre radyoterapi ve kemoterapi
 aldım. Tekerlekli sandalye ile 3 ay boyunca dolaşmak zorunda kaldım. Sonra
 tekrar ayağa kalktım, yürümeye başladım. Yeniden parmaklarımı kıpırdatmayı
 öğrendim. Bir bebek gibi her şeyi yeniden öğrendim aslında. Buna şükür, şu anda
 sadece koşamıyorum. Çok zor bir süreçti benim için” ifadelerini kullanmıştı.Kendisi gibi kanser hastası olan kişilere de bazı
 tavsiyelerde bulunan Edirneli genç piyanist Melis Arıcı kızımız, hastalık
 sürecinde asla pes etmemeleri gerektiğini, hastalıkta moral ve motivasyonun çok
 önemli olduğunu belirtmişti.İşte bu bizlere her şeyde mücadelenin, azmin ve pes
 etmemenin önemini gösteriyor.Ben de bu yazım vesilesiyle siz değerli okuyucularıma
 sağlıklı ve mutlu günler temenni ederek, hiçbir zaman yaşadıkları olayda pes
 etmeden mücadelelerini sürdürmelerini dileyerek Allah’a emanet ediyorum.Kalın sağlıcakla..

Huzur, insanın içinde duyumsadığı rahatlık duygusu, gönül rahatlığı, iç
 rahatlığı, baş dinçliği ve rahatlık içinde bulunma durumudur.

&nbsp; 

Huzur, insanoğlunun yaşamı boyunca en çok ihtiyacı olduğu unsurlardan
 biridir ki, huzurlu olan insanın yaşantısı diğer insanların yaşamına göre daha
 mutlu bir şekilde devam etmektedir.

&nbsp; 

İnsanoğlu huzuru bazen evde ailesiyle, bazense işyerinde arkadaşlarıyla
 geçirdiği zaman/zamanlarda yaşar ve o yaşama göre bulur.

&nbsp; 

Aslında huzur görecelidir. Yani huzur kişiden kişiye de farklıdır.&nbsp;

&nbsp; 

Ben de bu haftaki yazımı kişiden kişiye farklı olan bu huzur konusunu bir
 çay içiminde, bir sohbette, bir arkadaş buluşmasında ve güzel bir söz
 söylemeyle değerlendirmek istedim.

&nbsp; 

Biz insanoğlu dünyaya gözlerimizi açıp belli bir süre çalıştıktan sonra
 yine belli bir yaşa geldiğimizde emekli olarak hayatımızı ya bir şehirde, ya
 bir kasabada, ya da bir köyde geçirmiyor muyuz? İşte bunların hepsi huzur
 içinde yaşamak adına yaptığımız şeyler.

&nbsp; 

Mesela ben her hafta bir konuda yazı yazarak huzur buluyorum. Çünkü yazı
 yazmak ve bir konuyu değerlendirmek bana huzur veriyor.

&nbsp; 

Öte yandan emekliliğim sonrası yerleştiğim Kazdağları’nın eteklerindeki
 memleketim Çanakkale’deki köyümde dört dönümlük tarlada birşeyler ekip
 yetiştirmek de bana huzur veriyor.

&nbsp; 

Velhasıl huzuru bulmak ve huzurlu yaşamak için mücadele ediyorum. Benim
 gibi siz değerli okurlarımın da en ufak şeyden mutlu olup huzuru bulmaya ve
 huzur içinde yaşamaya çalıştığınızı düşünüyorum.

&nbsp; 

Ayrıca huzur, hayırlı bir eşte, hayırlı bir evlatta, iyi bir dostta ve
 dostlardadır. O yüzden en başta insanın kendi içinde huzur bulması gelir. Kendi
 içinde huzur bulamayan insanların genellikle başkalarının huzurlarını bozmasına
 sebep olduğu görülmüştür ki, bu da hiç hoş olmayan davranışlardandır.

&nbsp; 

Sonuç olarak biz insanoğlunun huzurlu olmak ve huzuru bulmak için şu
 kısacık dünya hayatında güzel gören, güzel düşünen ve hayattan zevk almak için
 çabalayıp mücadele etmemiz en doğrusudur.

&nbsp; 

Bunun için inandığımız yolda yürümek ve inandığımız kişi veya kişilerle
 beraber olmak da bizleri huzurlu ve mutlu yapar diyerek yazıma son veriyorum.

&nbsp; 

Bu duygu ve düşüncelerle siz değerli okurlarıma huzur ve mutluluk içinde
 nice güzel günler diliyor, Allah’a emanet ediyorum.

&nbsp; 

Kalın sağlıcakla…

Her birimizin sokakta karşılaştığı, başını okşadığı ve
 beslediği sokak hayvanları mutlaka olmuştur.

Benim de emekli olduktan sonra yerleştiğim Kazdağları’nın
 eteklerindeki Çanakkale’deki memleketimde iki yıldır yaşamımı sürdürdüğüm Çiftlik
 Köyü’nde bize sempati ile yaklaşan, başını okşadığımız ve severek beslediğimiz
 adını “Çapar” koyduğumuz bir kedimiz var.

Sevimli kedimiz Çapar’ın fotoğraflarını ve sempatik
 hallerini de zaman zaman sosyal medyadan siz değerli dostlarımızla paylaştım.

Bu sevgili patimiz Çapar, ne zaman benim sesimi duysa
 miyavlayarak ve kendini sevdirerek bazen elimden bazen de onun için koyduğumuz
 tabağından beslenir.

Kısa girişten sonra gelelim yazımızın asıl konusu “Birken
 dört oldu” olayına. Kedimiz Çapar, her dişi kedi gibi hamile kalarak üç yavru
 dünyaya getirdi.

Önce bu yavrularını evimizin çatısında dünyaya getiren
 Çapar, yavrularını büyütmesiyle, yavaş yavaş onları doğal hayata biz insanların
 içerisine çıkarmaya başladı.

Belli saatlerde yemeğini verdiğimiz kedimiz Çapar, kendisine
 ayırdığımız yemeği biraz yedikten sonra yavrularını çağırıp, kalan yemeği
 onlara yedirmeye gayret gösteriyor.

Üç yavru da farklı renklerde. Biri beyazlı sarılı, biri
 sarılı ve diğeri de kırcıllı diye tabir edeceğimiz bir renkte.

Üçünün de huyu farklı. Biri insana yaklaşıp kendini
 sevdiriyor, diğeri kaçıyor, diğeri ise hiç insan içine çıkmıyor.

Bu üç yavruyu da görmek için gece geç saatte ve sabah erken
 saatlerde anneleri Çapar yavrularını çağırdıktan sonra sessizce bir köşeye
 çekilip gelmelerini bekledim.

Önce annelerinin yanına usulca sokulan yavrular, annelerinin
 onları diliyle yalayıp sevmesinden sonra verdiğimiz yemeği hep birlikte yemeğe
 koyuldular.

Onların o hallerini görünce çok mutlu oldum. Hayvan da olsa
 yavruların anneleriyle biraraya gelmesi ve birlikte olması çok güzeldi.

Velhasıl bizim Çapar, birken üç yavru kedi getirdi bize. Biz
 de Çapar’ı ve yavrularını bağrımıza bastık. Yani birken dört kedimiz oldu.

Tüm dünyaya gelen Çapar gibi sokak hayvanlarına sahip
 çıkılması dileğiyle siz okuyucularımız sağlıklı ve mutlu günler temenni ediyor
 ve Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

Bu hafta hangi konuda yazayım derken sabah sabah yine her
 zamanki gibi beni ve çok sayıda insanımızı rahatsız eden ve 0850 ile başlayan
 telefonla uyandım. Uyku semesi ile açtığım telefonda karşı taraftaki otomatik
 ses internet abonelik süremin dolduğunu abonelik yenilemesi yapmamam halinde
 yüksek fatura ödemek zorunda kalacağımı söylüyordu. Halbuki ben internet
 aboneliğimi yeni yaptırmış ve süremin dolmasına da çok zaman vardı.

Velhasıl bu ve bu gibi aramalara son zamanlarda çoğu insanımız
 maruz kalmaya başladı. Öyle ki; benim gibi sabah sabah; ya da gece gece ya da
 olur olmaz yerde gelen bu aramalardan bıktık usandık.

Bu yazım vasıtasıyla Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı ile kısa
 adıyla BTK yani Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu yetkililerine bu konuyla
 ilgilenmeleri ricasında bulunuyorum.



Görüşmelerini de kayıt altına alarak çoğu zaman aboneleri
 aleyhine kullanan bu operatörler nedeniyle birçok kişi mağdur da oluyor. Bu nedenle gerek Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı’nca ve
 gerekse BTK tarafından bu operatörlere gerekli uyarıların gecikmeden yapılması
 büyük önem arz ediyor.

Bu arada alışveriş merkezleri (AVM), bankalar ve internet
 siteleri tarafından da yapılan aramalar ile SMS’ler de bu 0850 ile başlayan
 aramaların üzerine biz vatandaşları iyice bezdiriyor.

Bir gün köy kahvesinde oturuyoruz aynı anda benimle birlikte
 dört beş kişinin telefonunu çaldı. Arayanlar yukarıda bahsettiğim ya 0850
 numaralar ya da bankalar idi. Yani bu işin artık iyice tadı kaçtı.

O yüzden ne yapıp edilmeli ve bir an önce çözüm üretilerek
 zamanlı zamansız olduk olmadık yerde arama yapan ve çoğu kez de vatandaşları
 mağdur durumda bırakan bu operatör aramalarına dur denilmeli.

Ben şahsen beni arayan bu numaraları engelliyorum ama bu
 sefer birkaç saat sonra başka bir operatör numarasından yine arama
 gerçekleştiriliyor.

Sonuç olarak yetki bahsettiğim gibi ilgili bakanlıkta ve
 BTK’da. İnşallah yakın zamanda gereği yapılır ve bizler de bu tür operatör
 aramalarından kurtuluruz.

Bir yazımın daha sonuna gelirken siz değerli okurlarıma
 sakin ve rahatsız edilmeyen günler diliyor, hepinizi sağlıklı ve mutlu günler
 temennisiyle Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-stroke-width: 0px; white-space: normal; background-color: rgb(255, 255, 255); text-decoration-thickness: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;"><div dir="ltr"><div>İster erkek, ister kadın; ister genç, ister yaşlı olsun herkesin hayatında arkadaş ve arkadaşlıklar vardır. Bu açıdan arkadaş ve arkadaşlık kavramı herkesin hayatında son derece önemlidir.</div><div dir="ltr"> </div><div>Küçük yaşlardan başlayan ve sokakta oyun oynamakla devam edip okul dönemi ile ilerleyen arkadaş ve arkadaşlıkta insanlar birçok şeyi onlarla paylaşıp sosyalleşirler.</div><div dir="ltr"> </div><div>Asker arkadaşı, işyeri arkadaşı, hastane arkadaşı, hapishane arkadaşı ve yolculuk arkadaşı gibi birçok şekilde başlayıp devam eden bu paylaşım ve sosyalleşmede her iki taraf da birbirlerini tanırlar ve dostluklar kurarlar.</div><div dir="ltr"> </div><div>Bu arkadaş ve arkadaşlıklar yıllar geçmesine rağmen ilk günkü gibi devam ederse daha da kıymetli olur. Özellikle asker arkadaşlıkları, okul arkadaşlıkları ve işyeri arkadaşlıkları bir ömür boyu unutulmaz ve hatırlanır.</div><div dir="ltr"> </div><div>Ben de bu haftaki yazımda arkadaş ve arkadaşlık konusuna değinerek geçtiğimiz hafta sonu yaşadığım bir anımı sizlerle paylaşmak istedim.</div><div dir="ltr"> </div><div>Geçtiğimiz hafta sonu ortanca bacanağımın küçük kızının evlilik merasimi nedeniyle ilk önce İstanbul’a, ardından erkek tarafının memleketi Afyonkarahisar’daki düğünlerine katıldık.</div><div dir="ltr"> </div><div>Afyonkarahisar’daki düğüne aile fertlerimizle birlikte bir minibüsle gittik ve beş-altı saatlik bir yolculuk sonrası düğünün yapılacağı yere geldik.</div><div dir="ltr"> </div><div>Afyonkarahisar’a 10 kilometre uzaklıktaki bu yerde hemen Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi’nden işyeri arkadaşım olan ve sonrasında memleketine gelerek Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi’ne tayin olan bir kardeşimi aramak oldu.</div><div dir="ltr"> </div><div>Hemen telefonuma cevap veren sevgili arkadaşım ve kardeşim yarım saat sonra düğün yerine gelerek beni aldı ve ara boşlukta iki saat süreyle Afyonkarahisar’ı gezdirdi.</div><div dir="ltr"> </div><div>Önce kardeşimin Afyonkarahisar’daki tarlasına gidip tarımsal faaliyetlerini yerinde gördüm. O da benim gibi domates, biber, patlıcan, fasülye ve kabak başta olmak üzere birçok mahsul ekmiş.</div><div dir="ltr"> </div><div>Bahçesini, kiraz ve vişne ağaçlarını gördükten sonra Afyonkarahisar şehir merkezine geçtik. İlk kez gittiğim Afyonkarahisar küçük ve şirin bir il.</div><div dir="ltr"> </div><div>İlde meşhur kaymaklı lokumdan tadıp almamak tabi ki olmazdı ve ben de düğüne yetişmek için kaymaklı lokumumu alıp geri döndüm.</div><div dir="ltr"> </div><div>Sevgili kardeşim ve arkadaşım hafta sonu olmasına rağmen yine beni aldığı yere bıraktı. Bir kere daha anladım ki, arkadaş ve arkadaşlık çok önemliymiş.</div><div dir="ltr"> </div><div>Sevgili kardeşime beni güzel bir şekilde ağırlayıp gezdirdiği için teşekkür ediyorum. Siz değerli okuyucularıma da böylesine güzel ve unutulmayacak arkadaş ve arkadaşlıklar dilerek hepinize sağlıklı ve mutlu günler temenni ediyorum.</div><div dir="ltr"> </div>Kalın sağlıcakla…</div></div><div class="iX" style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-stroke-width: 0px; white-space: normal; background-color: rgb(255, 255, 255); text-decoration-thickness: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">...</div>

İnsanın hayatında duruş önemlidir ve bir kişinin hayatı
 boyunca bir duruşu olmalıdır.

Yazılarımı takip edenler ve beni tanıyanlar bilir. 33 yıllık
 gazetecilikten ve kamudan emekli olmuş biri olarak daima doğrudan ve haklıdan
 yana olarak bir duruş sergilemişimdir.

Öyle ki, bu duruşum sayesinde kimseye kötü muamele etmeyerek
 yapılacak tüm işlerde yol gösterici olarak davrandım ve davranmaya da devam
 ediyorum.

Çanakkale’nin Çan ilçesinde yerel bir gazetede başlayan ve
 ardından yine yerel gazete sahibi olarak devam ettirdiğim meslek hayatımda da,
 çalıştığım ve görev yaptığım yerel gazete de daima gerçekleri ve doğruları
 yazarak gösterdiğim duruş sayesinde ilçede birçok eksikliğin giderilmesine veya
 en kısa sürede yapılmasına yardımcı olmaya gayret etmişimdir.

Kamudaki çalışma hayatında ise gerek ilk başladığım
 Adliyede, ardından Çanakkale Valiliği’nde ve Çanakkale İl Özel İdaresi'nde de
 kamusal alanda hizmetler vererek vatandaşlar arasında ayrım yapmaksızın hizmet
 etmek için çaba gösterdim.

Kızlarımın üniversite tahsili için tayin olduğum ve
 hayatımızın 10 yılının geçtiği Tekirdağ’da da Namık Kemal Üniversitesi’nde
 basın ve halkla ilişkiler biriminde görev yaparken üniversite ve basın
 mensupları arasında bir köprü oluşturmaya çalıştım. Hep bu görevlerimde duruşum
 devletten ve kamudan yana olmuş çözüm üreten hizmet odaklı bir çalışma
 sonrasında Basın İlan Kurumu’na geçerek üç yıl Sivas’ta iki yıl da Tekirdağ’da
 il müdürlüğü yaptım.

Tüm bu görevlerde valilerimiz başta olmak üzere il protokolü
 ile birlikte halkımıza hizmet için kamusal görev yaptım ve hiçbir zaman
 duruşumu bozmamaya gayret gösterdim.

Şimdilerde eşimle birlikte tarımsal faaliyetlerde bulunduğum
 Kazdağları’nın eteklerindeki köyümüzde aslında hem ürün yetiştiriyor hem de
 gözlem yapıyorum.

Açıkçası hiçbir şey bizim zamanımızdaki gibi değil. Hiçbir
 hizmet zamanında gelmiyor.

Ya görev yapanlar da, ya da onların yaptıklarını takip edip
 kontrol edenler de nedeni bilinmeyen bir boşvermişlik var.

Bu ülke bizim, bu topraklar bizim ve bu ülke ve topraklar bize
 atalarımızdan emanet.

Öyleyse, ister kamuda görev yapalım; isterse bireysel olarak
 kendimize görev addedelim devletimizden yana bir duruş sergileyerek
 bulunduğumuz yerden başlamak kaydıyla ülkemize sahip çıkalım.

Her zaman olduğu gibi yine bir yazımızın daha sonuna
 gelirken; siz değerli okuyucularımızı Allah’a emanet ediyor, sağlıklı ve mutlu
 günler diliyorum.

Kalın sağlıcakla…

Bir ürün, bir sebze, bir meyve ve bir bitki yetiştirmek çok
 güzel bir duygu. Öyle ki, yetiştirdiğimiz o ürünlerin başka birilerinin
 sofralarına gidiyor olması büyük haz veriyor insana.

Yüce yaradan öyle bir yerli yerinde yaratmış ki dünyayı, her
 türlü yiyeceği de yarattıkları biz insanoğlu ile diğer canlıların önüne sermiş.

Biz insanoğlu da tarımsal faaliyetlerle ihtiyaç duyduğu tüm
 ürünleri yetiştirmek için toprağı ekip dikiyor.

Yaratılışından bu yana tarımsal faaliyetlerini artırarak
 sürdüren insanoğlu, artık modern çağla birlikte dünyanın neresinde yetiştirilip
 üretilirse üretilsin tüm ürünlere ulaşabiliyor.

Ben de son iki yıldır eşimle birlikte Çanakkale’nin
 Kazdağları’ndaki memleketimdeki köyümüzde meşhur “Kapya Biber” ile diğer
 domates, fasülye, patlıcan, soğan, börülce, patates gibi sebzeleri yetiştirmeye
 çalışıyoruz.

Geçen sene iki dönüm ektiğimiz “Kapya Biber” tarlamızı iki
 kata çıkartırken; köyümüze daha yakın ve ana yol üzerindeki bir tarlaya geçtik.

Yazımın girişinde de belirttiğim gibi bir sebze yetiştirmek
 bana ve eşime büyük mutluluk ve haz veriyor. Hem o bitkiyi yetiştirmek için
 verdiğimiz emek görülmeye değer.

Havaların da sıcak gitmesi nedeniyle her gün sabah
 namazından sonra gidip öğlen saatlerinde döndüğümüz tarlamızda ektiğimiz
 ürünlerin arasında çıkan zararlı otları temizlemek, kazmak ve ilaçlamak ayrı
 bir haz.

Tarlamızda ektiğimiz ürünlerle
 birlikte çıkan o zararlı otların hemen hemen hepsinin adını bile öğrendim iki
 yılda. Ancak bu işi 50’sinden sonra hem de emekli olduktan sonra yapıyor olmak
 bana çok zor geldi ilk yıl.

Ama sonrasında ektiğimiz ve yetiştirdiğimiz “Kapya Biber”
 başta olmak üzere tüm fidelerimizin büyümesi ve çiçeklenip ürün dökmesi doğru
 yolda olduğumuzu gösteriyordu.

O yüzden yazımın başlığını da “Yetiştirmek” olarak seçtim ve
 bir sezonda yaşadığımız çalışmaları sizlere aktarmak istedim.

Bu sezon geçen seneye göre biraz geç başlasa da Allah’ın
 izniyle ektiğimiz ürünler yine zamanında toplanarak satışa sunulacak.

Eskilerin tabiriyle “Bakarsan bağ, bakmazsan dağ olur” ve
 “Ekmek bizden, bereketi Allah’tan” sözleriyle ektiğimiz ürünlere gözümüz gibi
 bakıyor, Allah’tan da bereketini vermesini diliyoruz.

Yazımı bitirmeden bir konudan daha bahsetmek istiyorum.&nbsp; Tarımsal faaliyetlerin en önemli ihtiyacı
 “Su” ve köyümüz sulama suyu açısından yörede en şanslı köylerden Hatta sulama
 suyunda sıkıntı olmaması için köyün iki-üç kilometre uzağında bir su kuyusu
 kazılıyor ve bulunan su güneş enerjisi vasıtasıyla sulama suyuna takviye olarak
 verilecek.

Velhasıl biz eşimle diğer köylülerimiz de aynı şekilde aile
 bireyleriyle diktikleri ürünlerini yetiştirmek için gündüzlerini gecelerine
 katıyorlar.



Bir yazımın daha sonuna gelirken siz değerli okuyucularımı
 Allah’a emanet ediyor, sağlıklı ve mutlu günler diliyorum.

Kalın sağlıcakla…

<div id="m#msg-f:1771878564867829201" class="mail-message expanded" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: sans-serif; font-size: 12.8px; font-style: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-stroke-width: 0px; white-space: normal; text-decoration-thickness: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;"><div class="mail-message-content collapsible zoom-normal mail-show-images " style="overflow-wrap: break-word; width: 380.19px; display: block; margin: 16px 0px; user-select: auto;"><div class="clear">İmece’nin bir köy ya da kırsal yerleşim yerlerinde işlerin gönüllü olarak ve el birliği içinde yapılması olduğunu bilmeyenimiz yoktur. Öyle ki, imece ile köyün kanalizasyonunun yapılması, köyün merasının temizlenmesi, okul ve cami inşaatı, köyün korusundan ağaç kesilmesi ve hayır işlerinde gereken ortak çalışma gibi işler yapılır. Ben de kamudan ve gazetecilikten emekli olmuş biri olarak Çanakkale’nin Kazdağları’nın eteklerinde yerleştiğim Kalkım Beldesi Çiftlik Köyü’nde köylülerin tabiriyle “Angarya” olarak tanımladıkları “İmece”ye katıldım. Traktörleri olanların traktörleri ile, olmayanların ise bireysel olarak katıldığı imecede iş çaydan taş toplamaktı. Toplanacak taşlar köyün sulama suyuna güneş enerjisiyle su basacak kuyunun efratına döşenecekti. Ben de ilk defa katıldığım bu imecede diğer köylülerimiz ile birlikte 10–11 traktör taş toplanmasına yardım ettim. Daha önce linyit madeni olan şu an kullanmayan ve suni gölet haline gelen&nbsp; göletten köye döşenen hatla “Maden Suyu” olarak adlandırdıkları suyla ürünlerini sulayan köylülerimiz takviye olarak gelecek bu suyla inşallah yazın su sıkıntısı yaşamayacak. Taşların toplanmasından sonra yine köylülerimiz römorklarına kuyuda kullanılacak büzleri sarıp köye geldiler. Büzler birkaç gün içinde kepçeyle kazılacak kuyuya konulacak. Toplanan taşlar da büzlerin etrafına dizilecek. Büyük ihtimalle önümüzdeki günlerde yeni “İmece” ve “İmeceler” yapılacak. Belki tüm köylülerimiz gibi ben de bu imecede yoruldum. Ama yorgunluğumuz köyümüze gelecek sulama suyu nedeniyle çok çabuk geçti. Köyümüz gibi diğer köylerde ve kırsal yerleşim yerlerinde böylesine güzel adetlerimizden olan imecenin bugün de devam ediyor olması çok sevindirici. İmece konusunu işlediğimiz bu haftaki yazımızın sonuna gelirken siz değerli okuyucularıma sağlıklı ve mutlu günler diliyor, hepinizi Allah’a emanet ediyorum. Kalın sağlıcakla… </div></div><div class="mail-message-footer spacer collapsible" style="display: block; height: 0px;"> </div></div>

Hayat çok acımasız. Çok küçük hatayı bile bazen affetmiyor.

Ama insanoğlu yaradılışı itibarıyla hata yapmaya göre dizayn
 edilmiş bir varlık. Öyle ki; yüce yaradan bile yapılan günahlardan dolayı biz
 kullarını tövbe ederek affetmiyor mu?

Hata, herhangi bir konuda istemeyerek veya bilmeyerek
 yapılan bir yanlış değil mi? Öyleyse hatadan dolayı Allah'ın kulu olan
 insanoğlu diğer insanı neden affetmiyor?

Ünlü sanatçımız Orhan Gencebay bile çok sevilen şarkısında
 “Hatasız kul olmaz” demiyor mu? Hata, kusur veya yanlış bir davranış olduğuna
 göre hatayı affetmek erdemlik değil midir?

Hata; eğer tekrar edilmiyorsa bence affedilmeli ve hatayı
 yapan kişi ve kişilere birkaç şans daha verilmelidir.

Ancak çoğu zaman hatalar affedilmeyip cezalandırılmakta ve hata
 yapan kişi veya kişiler aleyhine kararlar verilmektedir.

Bir başka bakış açısıyla çalışan ve başarılı olmak için
 elinden gelenden fazlasını yapmaya çalışan kişi veya kişiler hata da yapabilir.
 Öyle ki, çalışmayan kişi ve kişilerin hata yapması mümkün değildir.

33 yıllık kamu ve gazetecilik yaşamım boyunca ben de çeşitli
 dönemlerde hatalar yaptım. Ama hiçbir zaman hatalarımı tekrar etmeyerek
 hatalarımdan dersler çıkardım ve mesleki açıdan tecrübe kazandım.

Neden ve niçin böyle bir konuda yazı yazmaya karar verdiğime
 gelince.

Son zamanlarda insanoğlu hata arar duruma geldi ve her
 konuda bir başkasının hatasını aramaya başladı.

Yani kişilerde affetme ve bağışlama duygusu git gide
 azalmaya başladı.

Özellikle de teknolojinin insanoğlunun hayatının bir bölümünü
 ele geçirmesiyle her şeyden mecazi anlamda nem kapar hale geldik.

Örneğin yaşamı bile normal halden çıkaran akıllı cep
 telefonları en küçük yerleşim yeri olan köylerde dahi kahve sohbetlerini
 bitirirken; birçok kişi hem de sesli şekilde sosyal medya aracılığıyla film ve
 video izleyerek istemeden diğer kişileri rahatsız etmeye başladı.

Bu durumdan yola çıkarak hata konusunda siz okuyucularımla
 dertleşmek istedim.

Hatasız ve kusursuz günler dileyerek siz değerli
 okuyucularımı Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

Köyde sabahları kuş sesleri ile uyanıp güne başlamak çok
güzel.
Ancak bu güzelliği de engelleyen bir şeyler yaşıyor
insanoğlu hayatta.
Siz değerli okuyucularımdan Kayınvalidem Hacı Emine
Kocatürk’ün vefatı ve Kurban Bayramı nedeniyle bir hafta ayrı kaldık.
Bu bir hafta bana öyle bir uzun geldi ki anlatamam size.
Bu sürede eşim ve ablası yoğun bakımda yatan rahmetli
kayınvalidemi tedavi gördüğü hastanede ziyaret için İstanbul’a gittiler.
Ben de geçen yıl ki gibi tarımsal faaliyetlerimiz nedeniyle
Kazdağları’nın eteklerindeki köyümde kaldım.
Her zamanki gibi sabah ezanının yanı sıra kuş sesleri ve
horozların o muhteşem uyandırma sesiyle güne başladım.
Ama içimde her zamankinden farklı bir ürperti ve tarifi
imkansız bir his vardı. Hayır olsun diyerek sabah namazımı kılmış ve rahmetli
kayınpederimden bize miras kalan ancak bozulan yol üzerindeki çeşmeyi tamir
edip ortaya çıkarmak için fırın yanındaki yemişi ve otları temizledim ilk önce.
Evet, bize miras kalan ve köylülerimiz dahil gelip geçen
herkesin faydalandığı çeşme ortaya çıkmıştı.
Artık sıra çeşmeyi tamir edip çalışır hale getirmeye
kalmıştı.
Akşamdan Maliye Bakanlığı’ndan emekli olan dayımla
sözleştiğimiz gibi çeşme önünde buluştuk ve dayım yeni aldığım çeşmeyi eskisini
sökerek taktı ve su akmaya başladı. Yani büyüklerimizin bize miras bıraktığı
sadaka olan çeşme artık yeniden aktif haldeydi.
Gönül rahatlığıyla eve gelmiş ve İstanbul’dan gelecek
sevindirici habere kilitlenmiştim. Ama öyle olmadı. Sanki büyük kızı ablamı ve
eşimi bekleyen kayınvalidem yoğun bakımda rahatsızlanmış ve son nefesini
vermişti.
Ben de iyi ki eşimin tavsiyesiyle o çeşmeyi yeniden çalışır
duruma getirmiştim.
Hayat bu yapacak bir şey yok. Kurban Bayramı’nın dördüncü
günü hayata gözlerini yuman kayınvalidemin cenazesini köylülerimiz, eş, dost ve
akrabalarımızın katılımıyla toprağa verdik.
Her canlı gibi bizler de bir gün bu fani dünyadan gelip
geçeceğiz. Allah tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin.
Yazımın başlığında ve girişinde belirttiğim gibi kus
sesleriyle geçirdiğimiz köyde hayat yine rutin bir şekilde devam ediyor.
Ama ahirete göç bir ezanla başlayıp bir sela ile sona
eriyor.
Bizler yine hayatın koşuşturmacası içinde kaldığımız yerden
çalışmaya devam edeceğiz.
Bu duygu ve düşüncelerle siz değerli okuyucularımı Allah’a
emanet ediyor, sağlıklı ve mutlu günler diliyorum.
Kalın sağlıcakla…

Çileğinin yanı sıra Kapya Biberi ile de ünlü olan
 Çanakkale’nin Kazdağları’nın eteklerindeki Kalkım Beldesi’ndeki köyümüzde bu
 yıl da biber ekip bahçemizi yaptık.

Havaların Haziran ayı olmasına rağmen yağışlı gitmesi
 nedeniyle bu sene geç kalan dikimler son sürat devam ediyor.

Kurban Bayramı’na kadar önlerinde bir hafta 10 günlük zaman
 kalan çiftçilerimiz, bu yıl da kapya biberlerini dikerek tarımsal
 faaliyetlerine devam ediyorlar.

Yörede daha önceden dikilen tütünün yerini çilek ve kapya bibere
 bırakmasıyla umutlarını ve geleceklerini bu ürünlere bağlayan çiftçilerimiz, bu
 yıl ilk alımlarda çilek fiyatlarının geçen yıldan daha düşük kalması nedeniyle
 biraz endişeli.

Bu girişin ardından gelelim bizim ailecek geçen seneye
 nazaran iki dönümlük arazimizi arttırdığımız kapya biber ekimi ve bahçe
 yapmamıza.

Geçen sene ilkini ektiğimiz kapya biberi bu yıl dört
 dönümlük bir tarlaya bu sefer köyümüze daha yakın ve yol üzerinde bir yere
 ektik.

İlk gün öğlene kadar yağdı yağacak havanın baskın ve kapalı
 bir şekilde olmasıyla dikimine başladığımız kapya birberlerin dikimini öğleden
 sonra sağanak yağışın başlamasıyla bırakarak havanın açmasını beklemeye
 başladık.

Hava hafta sonu Cumartesi ve Pazar günü de sağanak yağışlı
 gidince kapya biberimizin dikimine hafta başına yani Pazartesi gününe kaldı.

Bu kez kalan yeri aile bireyleri ve akrabalarımız ile
 bitirerek biraz da bahçe yeri ayırarak Pazartesi günü diktik.

İnşallah bu yıl da ektiğimiz kapya biberlerden ve bahçe
 ürünlerimizden bol ve bereketli ürünler alırız.

Hayatın içinden konularını paylaştığım bu köşemde bu hafta
 sizlere aktaracaklarım bu kadar.

Sağlık ve sıhhatimizi soracak olursanız Kazdağları’nın
 eteklerinde bol oksijen alıyoruz.

Bu vesileyle siz değerli okuyucularımıza da sağlıklı ve
 mutlu günler dileyerek hepinizi Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

Birlik ve dayanışma çok önemli değerlerimiz arasındadır. Ben de bu haftaki köşe yazımda bu konuya yaşadığım bir anımı
 anlatarak değinmek istedim.

Geçtiğimiz hafta sonu bu yıl ikinci kez köyde tarım yapmak
 üzere geldiğimiz Kazdağları’nın eteklerindeki köyümüzde bir düğün cemiyeti
 gerçekleştirildi.

Köyümüzdeki bu düğün hemen hemen tüm köylülerin katılımı ile
 Cuma günü büyükbaş bir hayvanının kesimi ve sonrasında tüm köylülere akşam
 yemeği verilmesiyle başladı.

Birlik ve dayanışma içinde gerçekleştirilen düğün
 cemiyetinde kadın, erkek tüm köylüler önce büyükbaş hayvanın etlerini parçaladı
 ve yapılacak yemeklere göre doğradı.

Düğün cemiyeti için yapılan tüm hazırlıklarda damadın
 sağdıçları başta olmak üzere tüm gençler Cumartesi ve Pazar günü gün boyunca
 devam eden yemekte misafirlere yemek ikramında bulundu.

Velhasıl düğün cemiyeti birlik ve dayanışma içeresinde
 sorunsuz yapılırken; düğün sahipleri dahil yardımda bulunan herkes mutlu bir
 şekilde görevlerini yerine getirdi.

Düzenlenen düğün cemiyeti Cumartesi akşamı gelin evindeki
 kına gecesi, Pazar akşamı da köy meydanında çok sayıda davetlinin katılımıyla
 yapılan düğün eğlencesi ile sona erdi.



Düğünde damadın sağdıçları tarafından damada takıda yapılan
 yöresel kıyafetler giydirilmesi ve eğlence amaçlı çeşitli takıların takılması
 geceye damga vururken; birlik ve beraberlik içerisinde bir düğün merasimi
 olaysız bir şekilde sona erdi.&nbsp;Bu da bize birlik ve beraberlik içersinde yapılan
 etkinliklerin daha güzel ve daha başarılı olduğunu bir kere daha gözler önüne
 sererken; bu tür örf ve adetlerimizi gelecek nesillere de nasıl yapılacağını
 göstermiş oldu.

Ben de bu vesileyle tüm okuyucularıma birlik ve beraberlik
 içersinde başarılı yaşamlar dileyerek hepinizi Allah’a emanet ediyorum.



Kalın sağlıcakla…

Çanakkale, Tekirdağ, Sivas ve ardından tekrar Tekirdağ’daki
 kamu görevlerim sonrası geçen yıl emekli olarak memleketim Çanakkale’ye ve
 Kazdağları’nın eteklerindeki eşimin köyüne yerleşerek tarımla uğraşmaya
 başlamıştım.

Köyde Yaşam ve Köyde Tarım çalışmalarında da geçen yıl
 evimizin önünde “Organik Tarım” yaparken; yaklaşık üç dönümlük tarlaya “Kapya
 Biber” de dikerek çiftçiliğe amatör olarak adım atmıştık.

Bu yıl da Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekili seçimleri ile
 birlikte 14 Mayıs’ta yeniden Kazdağları’nın eteklerindeki Çiftlik Köyü’ndeki
 kayınbabamdan miras kalan evimize gelerek tekrar “Organik Bahçe” yapmak ve
 “Kapya Biber” ekmek çalışmalarına koyulduk.

Ancak bu sene havalarının yağışlı gitmesi nedeniyle
 tarlalarımızı biraz gecikmeli olarak sürdürmek zorunda kaldık.

Bu hafta içinde dört dönümlük tarlada yine “Kapya Biber”
 ekip evimizin önünde de “Organik Bahçe” yapacağız.

Yazımı kaleme aldığım bugünse eşimin ablası ile yeğeninin
 bahçesinde çilek topladık. Çilek toplama konusuna değinmişken bu sene çilek
 alımlarının geç başladığını ve fiyatların da geçen yıla göre çok düşük
 kaldığını belirtmek isterim.

Yazımın bugünkü aşamasında sizlere köydeki yaşam şartları ve
 köydeki hayatların nasıl olduğu konusunda tespitlerimden bahsetmeden
 geçemeyeceğim.

Köydeki yaşamlar şehre ve metropole göre daha erken başlayıp
 daha geç sona eriyor.

Sabahın erken saatlerinde hayvanı olanlar için hayvanlarını
 yemleme ve süt sağma işlemleri, çiftçilik yapanlar içinse ekecekleri veya
 ektikleri ürünlerin tarlalarını sürüp yerlerini hazırlamakla başlıyor ve bu
 işlemler akşam hava kararana dek sürüyor.

Çiftçiler ve köylüler de hem hayat pahalılığından hem de
 üretip kazanamamaktan dertliler.

Hal böyle olunca onlar da akşam olunca yorgunluklarına
 rağmen gün boyunca neler olduğunu öğrenmek için akşam TV karşına geçip kendi
 tabirleriyle ajansları yani haberleri izliyorlar.

Yapılan çaylar, hazırlanan meyveler ve patlatılan mısırlar
 sonrası ise takip ettikleri dizinin başına geçiyorlar.

Diziye rağmen aile arasındaki sohbetler konunun önemine
 bağlı olarak devam ediyor. Hatta bu sohbetler bazen dizinin bile önüne geçiyor.

Köylerde yaşamın en güzel tarafı soba, maşınga ve
 kuzinelerin başında sıcacık ortamda çay ve sohbet keyfi. Kötü tarafı ise yavaş
 yavaş kışın kendisini hissettirmesi sonrasında odun kesmek ve yakacak
 hazırlamak.

Tüm bunlara rağmen köyde yaşam şehre göre daha zor ama daha
 zevkli.

Velhasıl köy yaşamı ve köyde tarım emeklilik sonrası bana ve
 eşime çok iyi geldi.

Bir sonraki makalemde buluşmak üzere siz okurlarımı Allah’a emanet
 ediyorum.

İlk turu 14 Mayıs’ta, ikinci turu da 28 Mayıs’ta
 gerçekleştirilen seçimler tamamlandı ve Recep Tayyip Erdoğan yeniden
 Cumhurbaşkanı seçildi.

Seçimlerin ülkemize ve milletimize hayırlı ve uğurlu
 olmasını dileyerek sıranın artık geçime geldiğine değinmek istiyorum.

“Galibiyetin sahibi çoktur, mağlubiyetin sahibi yoktur.
 Yenilgi yetimdir” diyen 1965-1993 yılları arasında yedi farklı hükûmette toplam
 10 yıl 5 aylık bir süreyle başbakanlık görevinde bulunan 9. Cumhurbaşkanımız
 Rahmetli Süleyman Demirel, yaşamı boyunca da nüktedan ifadelerle birçok konuya
 değinmiştir.

Yüzde 63,49’u yenilenen mecliste 600 vekilden 335’i ilk kez
 seçilirken; bir önceki dönemden yani 27. Dönemden 219 milletvekili de yeniden
 vekil olarak görev alacak.

Gerek Cumhurbaşkanlığı, gerekse milletvekili genel
 seçimlerinin tamamlanmasının ardından vatandaşlar gözünü yeni ekonomik
 kararlara çevirdi.

Başlıkta da ifade ettiğim gibi vatandaşlarımızın derdi nasıl
 daha rahat bir şekilde geçinebiliriz oldu.

Memurlar ve emekliler yeni açıklanacak zamlarla maaşlarının
 artmasını beklerken; çalışanlar da asgari ücretin artırılmasını bekliyor.

Velhasıl yeni hükümetten köylüden esnafa, memurdan emekliye
 kadar tüm kesimlerde büyük bir ekonomik beklenti söz konusu.

Bu arada Süper Lig’de ligin bitimine iki hafta kala
 deplasmanda MKE Ankaragücü’nü 4-1 mağlup ederek 23’üncü şampiyonluğunu ilan
 eden Galatasaray’ı bir Fenerbahçeli olarak kutluyorum.

Diğer spor dallarında da başarılı olan takımlarımıza ve
 kulüplerimize de başarılar dileyerek tüm sportif karşılaşmaların centilmenlik
 içerinde geçmesini temenni ediyorum.

Bir yazımın daha sonuna gelirken; siz değerli okurlarımı
 Allah’a emanet ediyor ve hayırlı günler diliyorum.

&nbsp; 

Kalın sağlıcakla…

Ülkemizin her yeri ve her köşesi gezilecek ve görülecek
 tarihi eserlerle doludur.

Öyle ki; 81 ilimizin 922 ilçesinde ve birçok belde ile
 kasabasında tarihi ören yerler mevcut olup bu yerleri görmek için okullarımız
 tarafından geziler, gezi şirketleri tarafından da turlar düzenlenmektedir.

Trakya’mızda ve Çanakkale’de de tarihi ören yerleri ile
 birlikte çok sayıda gezilip görülecek yerler vardır.

Çok gezen mi, çok okuyan mi bilir sözünden yola çıkarak
 Mayıs ayında tarihi yerlerimizi, müzelerimizi ve benzeri görülecek yerleri
 gidip görmek hem mevsim hem de ay itibariyle en uygun zamanlar arasında yer
 almaktadır.

Coğrafi olarak yedi bölgeden oluşan ülkemizde 219’u özel 428
 müze bulunuyor. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel
 Müdürlüğü’ne bağlı müzelerde 3 milyon 278 bin 114, özel müzelerde ise 417 bin
 eser sergileniyor.

Bu da bize gösteriyor ki, ülke olarak hem yerli hem de
 yabancı turist aşçısından önemli bir kapasitede olan ülkemizde tarihi ve
 turistik yerler geleceğe de ışık tutmaktadır.

Görev yaptığım Çanakkale, Tekirdağ ve Sivas illeri ile bu
 illerimize bağlı Edirne, Kırklareli ve Erzincan’da da çok sayıda tarihi ve
 turistik yerleri ziyaret edip görme fırsatı yakalayan biri olarak tüm
 okurlarımıza zaman ve imkan buldukça ülkemizdeki tüm güzellikleri görmelerini
 tavsiye ediyorum.

Şehitler Diyarı ilimiz Çanakkale başta olmak üzere, tüm
 askerlerini Gelibolu Yarımadası’nda şehit veren 57’nci Alayı ile Tekirdağ
 ilimizde, Tarihi Kırkpınar Güreşleri ve Osmanlı’ya başkentlik yapan Edirne
 ilimizde ve antik savaşçıların yaşadığı Traklar ile Kırklareli ilimizde de il
 müzeleri gezip görülecek yerler arasında.

Okullarımızın gezi kollarının şimdiden gezi programlarını
 yaptıkları ve öncelikle çevre il ve ilçelerdeki tarihi ve turistik yerleri
 ziyaret ettiklerini değerlendirerek tüm okurlarıma faydalı ziyaretler
 diliyorum.

Bu duygu ve düşüncelerle sizleri Allah’a emanet ediyor ve
 mutlu günler geçirmenizi temenni ediyorum.

&nbsp; 

Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

&nbsp;
 Bu yıl da tarımla uğraşmak ve iştigal etmek
 üzere Cumhurbaşkanlığı ve milletvekili genel seçimlerinin hemen ardından yine
 Kazdağları’nın eteklerindeki memleketimdeki köyüme geldik. 
 Bu yıl Nisan ayında epey etkili olan yağmurların
 Mayıs ayında da devam etmesi nedeniyle köylerde henüz çok sayıda çiftçi
 tarlalarını sürüp ekim dikime başlayamamış. 
 Havaların yağışlı gitmesi nedeniyle uzun süredir
 gitmediğimiz köydeki bahçemiz de otlanmış. Seçimin hemen ertesi günü eşimle
 birlikte işe koyularak önce bahçedeki otları biçtik, ardından da otların hemen sararıp
 solması için ilaçladık. 
 Bizim gibi seçim sonrası köye gelen dayım ve eşi
 de bahçesinde çalışmalara girişerek tarlalarını belle ve çapayla kazmaya
 başladı. 
 Geçimlerini tarımdan sağlayan köylülerimiz
 Haziran ayı ortalarına kadar ekim ve dikim işlerini yapabilmek için yağan
 yağmurların ardından havaların mevsim normallerinde gidip açık olması en büyük dilekleri. 
 Velhasıl köylerde yeni bir tarım dönemi için
 büyük bir koşturmaca ve mücadele yaşanıyor. 
 Her yıl ektikleri ürünlerden bol hasat almayı
 hedefleyen çiftçilerimize emeklerinin karşılığını almaları konusunda
 dualarımızı iletiyor, bol hasatlı ve kazançlı sezonlar diliyorum. 
 Ürün yelpazesi olarak da domates, kapya biber,
 fasulye, mısır ve benzeri ürünler dikecek çiftçilerimizin şu an için tek
 sıkıntıları baraj diye tabir ettikleri maden ocağı sahasında yeteri kadar suyun
 olmayışı. 
 Bunun için de köy muhtarlığı ve köy kooperatifi
 girişimiyle güneş enerjili su basma sistemi de kuran köylülerimize kolaylıklar
 temenni ediyorum. 
 Köyde tarım faaliyetlerine değindiğim bu
 haftadan itibaren siz okuyucularıma yine “Hayatın İçinden” konularla yazmaya
 devam edeceğim. 
 Bu vesileyle siz değerli okuyucularıma mutlu
 haftalar diliyor ve sizleri Allah’a emanet ediyorum. 
 Kalın sağlıcakla…

&nbsp;

Hayır demek, bereket demektir.

Geçen sene olduğu gibi bu yıl da soğuk havalardan bahara
 geçiş biraz gecikmeli olurken; köylerde ekim dikim çalışmaları da başladı.

Yani bahar bereketiyle geldi ve çiftçimizle tabiri caizse
 kucaklaştı.

Kurak geçen bir kışın ardından Nisan yağmurlarıyla biraz da
 olsa rahat nefes alan çiftçilerimiz ve köylülerimiz,&nbsp; hayırlar yaparak ve şenlikler düzenleyerek
 baharın gelişini kutlamaya başladı.

Hava sıcaklıklarında bir türlü mevsim ortalamalarına
 gelinemezken; sanki bir anda yaza geçilecekmiş gibi. Bunun için de
 sıcaklıkların artmasını fırsat bilen köylerimiz ve köylülerimiz de köylerinde,
 beldelerinde hayır etkinlikleri gerçekleştirerek yüce yaradana şükürlerini
 ifade ediyorlar.

Gerekli tedbirler alınarak Pandemisiz günlere geçilmesiyle
 köylerinde yağlı güreşler ve şenlikler de düzenleyen köylülerimiz bu
 etkinlikler sayesinde eş ve dostlarıyla buluşup hasret gideriyor.

Köylerde düzenlenen köy hayırları özellikle hafta sonu
 yapılmaya gayret edilirken bazı köylerde hafta içi de hayırlar tertip ediliyor.

Gencinden yaşlısına ve erkekten kadınına büyük katılımla
 gerçekleşen köy hayırlarına yerel siyasetçiler başta olmak üzere yerel
 yöneticiler ve bürokratlar da katılarak köylülerin yanında oluyorlar.

Köy Muhtarlıklarının da organizasyonun içinde olduğu&nbsp; hayır, köy sakinleri ile o köyün ilçeye veya
 vilayete taşınmış vatandaşlarının bağışlarıyla düzenlenirken; her hayırda
 mevlid-i şerif ve Kur’an-ı Kerim okutularak köyün ahirete intikal edenleri de
 anılıyor.

Birlik ve beraberliğin ön plana çıktığı köy hayırları
 sayesinde hem köylerini hem de aile büyüklerini ziyaret etme fırsatı bulanların
 yanı sıra köy hasreti çekenler de özlem gideriyorlar.

Çok eski adet ve geleneklerimizden olan köy hayırlarımızın
 gelecek nesillere aktarılması noktasında devam ettirilmesini temenni ediyor; bu
 sütunlarda yeni yazılarımda buluşmak üzere sizleri Allah’a emanet ediyorum.

Kalın sağlıcakla.

Sınırkent

Sınırkent

Köşe Yazıları